(البدايه)
عبير : (برومانسيه) شايف النجوم ياحمد
احمد: نجوم ايه بس فى غز الظهر دا انا الشمس حرقت افايا
عبير: الله ياحمد بص السحابه اللى هناك دى اللى عليها العصافير
احمد: لا والله ياحبيبتى انا مش شايفها بس شايف دخان عربيات خنقنى
عبير: يوووووووه ياحمد خليك رومانسى شويه
احمد: رومانسى ايه بس وانتى مخرجانى فى عز الضهر كده انا الشمس كلت وشى وقالت انا شبعت
عبير : انت مش بتحبنى والا ايه
احمد: ياستى بحبك
عبير: لاء انت كداب انت مش بتحبنى
احمد: يعنى اولع فى نفسى بجاز عشان
تصدقى انى بحبك
عبير : (والدموع على خدها) لا ياحمد انت اتغيرت خالص
احمد: ياحبيبتى والله بحبك
عبير : لاء ياحمد متصلحش اللى انت عملته
احمد: وهو انا كنت عملت ايه بس
عبير : (تعيط) اهئ اهئ اهئ
احمد: بتعيطى ليه دلوقت
عبير: احمد طلقنى ياحمد
احمد: هوا احنا لسه اتجوزنا عشان اطلئك
عبير :يعنى كمان مش عايز تطلقنى
احمد يشد فشعره) يادى الليله السودا انا ايه اللى خرجنى بس
عبير : كمان خليتها ليله سودا .. يعنى انا اللى خرجتك غصب عنك
احمد: ياستى مش قصدى. بصى انا مش هرد عليكى عشان مانتخانئش
عبير : للدرجادى قرفان منى
احمد: (وشه يحمر من الغيظ) يعنى انتى عايزه تتخانئى وخلاص
عبير : يعنى انا نكاديه ياحمد
احمد: لاء ......انا
عبير: انت بتاخدنى على اد عقلى
احمد: حقك عليا وادى راسك ابوسها
عبير: ياسلام كده بكل بساطه
فجأه يقف احمد على سور الكوبرى ويرمى نفسه فى الميه
عبير : تفتكر ياحمد انى كده هسامحك
(النهايه)
